Fátæktarvandi, framfærsluvandi, skuldavandi og skýrsluvandi.

Undanfarin rúmt eitt og hálft ár hef ég verið í stjórn Hagsmunasamtaka heimilanna en Hagsmunasamtök heimilanna eru algjörlega ópólitísk sjálfboðaliðasamtök sem hafa unnið ótrúlega óbilgjarnt starf til varnar hagsmunum heimilanna sem aðrir sem eiga að starfa að réttindagæslu fyrir heimilin og fá borgað fyrir það gera ekki neitt og sofa á verðinum, annað hvort vegna pólitískra hagsmuna og eða sofandaháttar.

Hagsmunasamtaka heimilanna hafa frá upphafi barist og eru ennþá að berjast fyrir leiðréttingu lána heimilanna og afnámi verðtryggingarinnar sem er eitt mesta böl sem íslensk heimili glíma við í dag og að hafa ekki gefist upp þó það hafi ekki gengið eftir ennþá.

Þar fyrir utan hafa samtökin verið dugleg að benda á ýmislegt annað sem að er í íslensku þjóðfélagi og það sem hefur verið mest á mínu hjarta fyrir utan skuldavanda heimilanna er kannski helst sá mikli og stigvaxandi vandi sem blasir við allt of mörgum íslenskum heimilum og snýr að framfærsluvanda heimilanna sem á eftir að koma betur í ljós á næstu mánuðum þegar fólk er búið að eyða öllu sem það getur eins og séreignarlífeyrissparnaði sínum og selja allt sem hægt er að selja til að lifa af.

Sannleikurinn er sá að venjuleg íslensk fjölskylda hefur ekki lengur efni á að reka heimili, hvort sem það er að leigja eða eiga húsnæði og framfleyta sér og börnum sínum á sómasamlegan hátt um leið. Þá er ekki verið að tala um neinar öfga eða munað heldur bara venjulegt fjölskyldulíf eins og gerist hjá þeim þjóðum sem við miðum okkur við eins og t.d. hin norðurlöndin.

Almenningur hefur eitt öllu aukafé sínu og sparnaði í botnlausa hít lána heimila sinna vegna þess að fólk hefur lifað í voninni um að stjórnvöld komi til móts við almenning og geri það sem þarf til að heimilunum í landinu blæði ekki út.

En nú virðist almenningur vera búinn að missa vonina og þá fer fyrst að vera hætta í íslensku þjóðfélagi, hætta á gríðarlegum fólksflótta frá landinu, hætta á ótrúlegri óhamingju í þjóðfélaginu sem mun leiða til hjónaskilnaða, slagsmála fyrir framan börnin á heimilunum og öðru því sem uppgjöf fólks fylgir, þ.m.t. andleg uppgjöf, því miður.

Hagsmunasamtök heimilanna hafa nánast allt seinast ár og eru enn í dag að safna undirskriftum almennings til leiðréttingar lána heimilanna og afnáms verðtryggingar heimilislána og eru þegar þessi orð eru skrifuð búin að safna um 38.000 undirskriftum og erum við að bíða eftir að komast á fund forseta landsins til að hvetja hann til að hjálpa okkur með að koma fram með kröfu um þjóðaratkvæðagreiðslu um þessi mál.

Eitthvað segir mér að sá titringur sem kominn er í stjórnarsamstarfið núna eftir áramótin sé af völdum þessa því stjórnvöld vita að ef samtökin ná þjóðaratkvæðagreiðslunni í gegn þá eru 80 % kosningarbærra íslendinga sammála Hagsmunasamtökum heimilanna og þá er stjórninni ekki lengur til setunnar boðið.

Ekki bætir skýrsla Hagfræðistofnunnar Háskóla Íslands og það fals sem þar kemur fram heldur vel út fyrir ríkisstjórnina, bankana eða Háskólasamfélgið og eiga þessir aðilar raunar að skammast sín fyrir að láta sér detta í hug að leggja svona illa unna og falska skýrslu fyrir þjóðina.

Enda virðist mér að í stað þess að slá ryki í augu almennings og slá kröfur Hagsmunasamtaka heimilanna út af borðinu þá hafi þessi skýrsla verið vindhöggi sem gerir ekkert annað en sína almenningi hið rétta svikaandlit þessara aðila og hefur ef eitthvað er þjappað fólki saman um kröfur Hagsmunasamtaka heimilanna. 

Vonandi berum við íslendingar gæfu til að gott og heiðarlegt fólk gefi kost á sér til setu á þingi fyrir okkar frábæra lands og vonandi berum við gæfu til að kjósa þegar að því kemur, yfir okkur fólk sem vill hag íslands og íslenskra heimila sem bestan og áttar sig á því að það eru ekki bankarnir og peningarnir sem halda hagkerfinu uppi heldur íslensku heimilin og íslensku fjölskyldurnar með vinnu sinni hjá öðrum og í eigin fyrirtækjum.

Ekki má gleyma því að um 95 % íslenskra fyrirtækja eru smáfyrirtæki þar sem vandamál og hagur fyrirtækjanna er samofinn hag fjölskyldnanna sem reka þau og ákvarðanir um rekstur og annað varðandi þessi fyrirtæki er tekin við sama eldhúsborð og fjölskyldan ræðir sín fjölskyldumál.